Proces socjalizacji w RPG?

Jest to dosyć częsty proces w naszym społeczeństwu, gdy koledzy piją my zazwyczaj pijemy z nimi, gdy oni przeklinają przeklinamy z nimi. Czy coś takiego może występować w RPG?

Post został pochwalony 0 razy

Zależy od gracza......z czsem grająć z koksami samemu można zacząć koksować postacie Smile

hehehehe

Post został pochwalony 0 razy

Jeśli chodzi o ten temat to rzeczywiście zależy od gracza, ale wydaje mi się, że każdy mistrz gry ma swoją własną wizję na świat i każdy wprowadza w nim coś sowjego tzn. to może być np. bliska chęć ukazania życia w świecie, zwrócenie uwagi na jego szczegółowe elememnty nie koniecznie te korzystne, to może być zwrócenie uwagi chociażby na nędze w konkretnym świecie, czy na zwyczajne życie o czym moim zdaniem wielu mistrzów gry zwyczajnie zapomina( w tym i ja) bo każdy zapewne chce przeżywać super przygody w świecie a zapomina, że żyć też trzeba jakoś, a jak się nie ma z czego żyć to się popada w różne uzależnie, zresztą nawet jak się ma z czego żyć to się w nie popada bo nie można już np. nerwowo wytrzymać z jakiegoś powodu, dlatego alkohol czy inne używki. Takie jest moje zdanie.

Post został pochwalony 0 razy

Proces socjalizacji jest dosyć powszechnym zjawiskiem w społeczeństwie my jako ludzie grający w RPG jesteśmy jego częścią i też popadamy w socjalizację. Grając u jednego z MG dobre scenariusze i prowadząc w innym gronie osób czasem jest tak ,że bierzemy te scenariusze i prowadzimy je wrzucając swoje motywy.

Teraz druga strona monety spójrzcie..

Czytając Drizzta mamy zajawke grać Drowem czy to czasem , aby nie jest socjalizacja? Smile

Post został pochwalony 0 razy

Wydaje mi się, że to można określić mianem inspiracji:) ale jak kto woli ja się tam na drowim języku nie znam:)

Post został pochwalony 0 razy

Czytając te wszystjie wypowiedzi przychodzi mi do głowy jeszcze jedna rzecz: antysocjalizacja. Robienie innym graczą nazlosc:P, może nie tak dosadnie ale np. chodzcie idziemy na smoka, nie bo ja chce na hydre, celowe przeciwstawianie sie innym zeby nazwijmy to bylo ciekawiej.?

Post został pochwalony 0 razy

Raz w swoim życiu spotkałem się z taką osobą na sesjach i było ciekawie, a zarazem wkurzająco. Kiedy jakiś koleś celowo psuje szyki drużynie, a powiedźmy drużyna go nie zabije bo ten koleś jest mocno z nią związany.I jeszcze jedna taka ciekawostka taka postać na siłe pchała się w najróżniejsze tarapaty, nie z powodu odgrywania postaci tytlko wypowiedzi. Nie raz za nią członkowie drużyny dostali kulkę.

Post został pochwalony 0 razy

Ludzie piszcie coś na ten temat bo głupio tak samemu sobie odpisywać, ewentualnie jeśli uważacie ten temat za wyczerpany to rozpocznijcie nowy.

Post został pochwalony 0 razy

to moze ja cos... tak od siebie...
uwazam ze zalezy od graczy socjalizacja, od postaci niewiele... a teraz doklanie: grajac z kilkoma stalymi osobami to nabierasz od nich nawyki, mowienia, nasladowania, podobnych zachowan. w malej grupie to nie uniknione. co do postaci... hmm. tak naprawde to nie mam zdania jak same postacie odgrywane przez graczy moglyby sie socjalnizowac... jakies propozycje?

Post został pochwalony 0 razy

Właśnie, czy w ogóle jest możliwe, aby same postacie się socjalizowały? Według mnie nie jest to możliwe. Dlaczego? Bo jak każdy z nas wie nasza postać nie prowadza się sama choćby nie wiem co postać przejmuję cząstkę jak nie całą naszą osobowość. My prowadząc naszą postać i przyglądając się jak inni to robią podlegamy właśnie temu procesowi, zapożyczamy sobie pewne zachowania postaci i wprowadzamy je w życie. Smile

Post został pochwalony 0 razy

To prawda,ale nigdy nie jesteśmy do końca pewni co w nas drzemie.Czasem zdarzyć się może, że mimo naszej ciągłej i rutynowej kreacji podobnej postaci zaskoczymy się odgrywaniem postaci zupełnie innej,więc wydaje mi się,że czasmi nie jesteśmy sami siebie przewidzieć,dlatego socializacja naszych postaci w tym aspekcie jest możliwa.A wy co o tym sądzicie?

Post został pochwalony 0 razy

panowie i pani.
mowimy o postaciach czy o sobie. Jestesmy w swiecie gdzie chcac nie chcac nabieramy wszyscy cech wspólnych. Zacieraja sie granice różnić. stajemy sie ujednoliceni. Muzyka polityka nasze gusta powoli zmierząca do jedno ideału jest to powolny etap w skali swiatowej ale w małym gronie. jesli ludzie sie na początku nie zagryza ich cele i estetyka czy też etyka zaczynaja w pewnym momecie podążać jednym traktem.
ktoś sie nie zgadza?

Post został pochwalony 0 razy

Ja muszę ci powiedzieć że.....się......zgadzam Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

no nie no prosze o głos sprzeciwu

Post został pochwalony 0 razy

sprzeciw?...
ale o co chodzi?....
zartuje Smile

masz racje kichu. przebywajac ze soba lapiemy nawyki/slowa od siebie nawzajem. bedac indywidualistami ujednolicamy sie stopniowo... nie da sie tego uniknac...

Post został pochwalony 0 razy